Mijn geheim is dat ik al een tijdje een soort van relatie heb met mijn beste vriend terwijl ik getrouwd ben. Maar ons huwelijk stelt niet veel meer voor. We leven meer als broer en zus. En hebben ook al heel lang geen seks meer met elkaar. Mijn bff ken ik ook al meer dan 20 jaar. We hebben samen veel lief en leed gedeeld en sinds de afgelopen 2 jaar is onze relatie heel innig geworden sinds mijn bff gescheiden is. De afgelopen jaren waren heel intens met elkaar en ook de seks, geweldig , we knallen gewoon tegen het plafond aan. Dit heb ik ook nooit meegemaakt. Als we zoenen dan zien we de sterren van de hemel. we voelen veel meer dan bff’s voor elkaar. Eigenlijk hebben we een geheime relatie. Maar het wordt voor de buitenwereld een beetje opvallend dat mijn bff nog steeds geen andere relatie. W heeft. We zijn ook vaak samen. We hebben afgesproken dat hij maar een vriendinnetje voor de vorm moet zoeken zodat het minder opvallend is voor de buitenwereld. Nu is hij actief met een meisje bezig haar te leren kennen. In principe is het niet echt zijn type. Maar eerlijk gezegd nu hij vaker met haar chat, aandacht geeft, merk ik dat ik stikjaloers ervan wordt. Het vreet me van binnen op. Hij heeft nog helemaal niets gedaan met haar tot nu toe alleen gechat. Maar ik heb er heel erg veel moeite mee. Terwijl ik weet dat dit juist het beste is. Hij verteld me ook gewoon alles. Ik wil me niet meer zo jaloers voelen. Het vertroebelt mijn geest en ik heb nu al een hekel aan dat meisje. zo ver gaat het. Hoe kan ik mijn jaloerse gevoelens op zij zetten? Moet ik hem dan toch maar loslaten of afstand nemen? Hij vind het niet leuk dat ik dit wil doen omdat het juist de bedoeling was om samen te zijn.
what to do??
Ik begrijp niet zo heel goed waarom je ervoor zou kiezen om de status quo voort te zetten en vast te blijven zitten in een huwelijk waarbij je als broer en zus samenleeft. Het leven is werkelijk waar maar vrij kort, veel te kort om in een situatie te blijven waarin je ongelukkig bent.
Om deze situatie voort te kunnen zetten, ik ga er maar even vanuit dat je dit doet vanuit een angst om je huidige vastigheid en voorspelbaarheid te verliezen, kiezen jullie voor een route die jullie alleen maar uit elkaar zal drijven.
Waarom kies je er niet voor om je als volwassene te gedragen, een punt te zetten achter je huwelijk en voor de liefde van je leven te kiezen?