Ik ben getrouwd maar al langere tijd verliefd op een veel jongere vrouw waar ik zeer goed bevriend mee ben. Ik ben een beetje een vaderfiguur voor haar. Een andere relatie met haar dan goede platonische vriendschap kan niet. En ik kan die vrouw ook beter niet vertellen wat ik voor haar voel, daar kan zij in haar leven nu niks mee. Ik moet in stilte lijden en genieten.
Lieve SB,
Triest dat jij lijdt en desondanks geniet. Je bent getrouwd wat schiet je ermee op als je vertelt wat je o.a. voelt.
Maar, wat had je willen vertellen over je gevoelen indien je niet getrouwd was?
Ben je nog van plan te scheiden?
Zo, nee: Waarom niet?
Groetjes,
Wijksetrol