Ik heb 2.5 jaar een relatie met mijn ex gehad. Ik hield meer van hem dan van wie dan ook, en ik was er vol van overtuigd dat ik met hem zou eindigen. We hadden het vaak over samenwonen en trouwen. (We zijn 20 en 21). Aan het einde van onze relatie ging het helaas wat stroever. Er kwam een beetje een sleur in onze relatie, weinig seks, ik had meer zin in dingen doen met vriendinnen dan met hem….
En toen begon ik in september met een minor in het buitenland. Ik zou hier van september tot februari gaan wonen. Mijn ex begon pas in november met zijn studie, dus hij had besloten om 2 maanden bij mij in de buurt te gaan werken zodat hij mij bij kon wonen. Dit leek voor mij een beetje een “relatie-test”: als we samen kunnen wonen dan blijven we samen….
Heel snel bleek dat dit een verkeerde keuze was. In mijn eerste week wilde ik zo veel mogelijk introductie activiteiten volgen en nieuwe mensen leren kennen, en mijn ex werd daar een beetje de dupe van. Ik ergerde me aan hem. Hij zat constant op mijn lip.

En toen ontmoette ik, op de eerste avond van de introductieweek, een jongen. Het klikte goed en we vormden, samen met wat andere Nederlanders, een vriendengroep. De hele introductieweek waren we samen, en er hing echt een soort spanning om ons heen. Ik vond hem al snel heel erg leuk, en hij mij ook. Van anderen hoorden we dat we de hele tijd zo verliefd naar elkaar keken. Mijn ex had het ook snel door: ik praatte de hele tijd over deze jongen, appte met hem, was er met mijn hoofd niet bij… Ook ik merkte dat ik veel liever met hem was dan met mijn ex, en probeerde elk moment dat mijn ex aan het werk was bij deze jongen te zijn. Dit hield ik dan ook een week vol, totdat mijn ex erachter kwam. Mijn ex werd ziek: door de stress die hij kreeg van onze relatie (mij kwijt raken was zijn grootste angst) moest hij de hele tijd overgeven. Hij is naar zijn ouders gegaan voor een paar dagen, en ipv dat ik mee ging, ben ik naar die andere jongen gegaan. We hebben niks gedaan, niet gezoend, geen seks gehad, alleen gepraat. Maar hier is mijn ex achter gekomen, en hij heeft het uitgemaakt.

4 maanden verder ben ik nog steeds even verdrietig. Ik mis mijn ex zo ontzettend erg. Ik heb hem zo ontzettend erg gekwetst, en ik voel me daar nog elke dag schuldig om. Ik wil hem zo graag terug, zo graag alles wat verkeerd was in onze relatie oplossen. Maar ik weet dat ik te laat ben: hij gaat me nooit meer vertrouwen.

Hoe kom ik van mijn gebroken hart af?