Ik heb momenteel flink de balen van mijn relatie. Mijn vriend zit sinds een tijd thuis door een arbeidsconflict omdat hij er van beticht wordt een medewerker een onveilig gevoel te geven. Ik vind het lastig om hier over te oordelen, ik ben er immers niet bij geweest. Zijn werkgever heeft niet juist gehandeld maar ik weet ook hoe hij is en hij is bepaald geen lief zachtaardig type. Sinds hij thuis loopt is er geen land met hem te bezeilen, hij is chagrijnig en we hebben dagelijks ruzie. De weekenden met hem vind ik ronduit afschuwelijk en doordeweeks ben ik blij dat ik werk zodat ik hem niet hoef te zien. Hij klaagt overal over maar doet er geen moer aan om het te verbeteren. Zo klaagt hij lange tijd over pijn maar hij gaat niet naar de huisarts. Ik heb hem gezegd dat ik zijn gezeik niet meer aan kan horen en dat ik mij kapot erger. Als ik na een week werken thuis kom moet ik eten koken, boodschappen doen en de huishouding draaien. Daarnaast word ik uitgescholden voor borderliner, dat ik een lelijk chagrijnig smoelwerk heb, ik ben 30 kg te zwaar(heb maat 38/40 bij een lengte van 1.75 cm) dat ik een cellulitis reet heb maar ondertussen wil hij wel seks. Ik wil geen seks meer met iemand die mij vernederd, ik heb hem ook uitgescholden maar puur om mijzelf te verdedigen. Ik heb hem gezegd dat hij zijn spullen moet pakken en zijn eigen woonruimte gaat zoeken. Ik weet dat het niet makkelijk is maar dit is mijn huis en ik sta op het huurcontract. Hij doet niets om de situatie te verbeteren, ik moet woonruimte voor hem zoeken. Dat doe ik niet, ik heb een ultimatum van 6 maanden gesteld dus ik ben heel erg coulant. Heeft hij geen woonruimte dan zet ik er een advocaat op, ik ben echt klaar met dit stuk verdriet. Ik kan hem echt niet meer luchten of zien, ben hem echt gaan haten. Hij is de meest verschrikkelijke persoon die ik ooit heb ontmoet. We hebben een relatie van nu ruim 4 jaar nadat ik gescheiden ben. Ik ben 22 jaar bij mijn ex man geweest maar door kinderen volledig uit elkaar gegroeid destijds.
Ik ben naast heel erg boos ook heel erg verdrietig want weer een relatie naar de knoppen maar dit trek ik gewoon niet meer.
Hij is egoïstisch en alleen maar met zichzelf bezig, vraag ik te veel als je beiden fulltime werkt om te helpen in de huishouding? Ik ga onderhand ook heel erg twijfelen aan mijzelf, met mijn ex man had ik dit soort gezeur nooit en ook dergelijke frustraties niet. Deze man heeft overigens ook losse handjes, ik ben meerdere keren geslagen maar de laatste keer heb ik een flinke mep terug gegeven, daar schrok hij van sindsdien is het niet meer gebeurd (1,5 jaar geleden)…. Ik wil van hem af maar hij wil maar niet vertrekken.