Ik vertrouw mensen niet meer; ik laat weinigen nog maar echt toe. Jarenlang stond ik voor iedereen open, vertelde wat op mijn hart lag en vaak werd het tegen mij gebruikt. Nu heb ik die ene persoon gevonden die ik vertrouw en alle anderen zijn oppervlakkige kenissen geworden. Ik schaar een paar mensen tot mijn inner circle, misschien maar 2 of 3 en de rest geef ik niet meer om. Hebben ze ook niet echt om mij gedaan. Ik ben nu wie ik ben, het heeft me niet ten goede gevormd. Wantrouwig gemaakt. Prik inmiddels wel door intenties heen of ze echt zijn. Onecht? Dikke doei. Dan maar wat meer alleen, dan verplicht oppervlakkige verjaardagen of andere feestjes. Been there, done that, lessons learned. Jammer dat mensen zo egoïstisch zijn, ben het ook geworden, moet wel.