ruim 1,5 jaar geleden heb ik de liefde van mijn leven ontmoet. Zelf ben ik ook getrouwd en heb een gezin. Ook hij is getrouwd en heeft een gezin. Beiden hebben we het goed voor elkaar, maar … beiden hebben we voor het eerst het gevoel dat we eindelijk onze soulmate hebben gevonden. En dat gevoel is echt geweldig! iets wat ik echt gemist heb al die jaren. We schelen dan wel enorm veel in leeftijd, maar daar is in gesprek of andere dingen niets in te merken. Nu weten we beiden dat waar we mee bezig zijn niet goed te praten is. We beduvelen onze partners enorm. Weten inmiddels niet meer wat we moeten doen. Scheiden zullen de meeste lezers waarschijnlijk adviseren, maar in de praktijk is dat toch moeilijker. Je hebt een gezin en eigenlijk wil je deze ook niet enorm kwetsen omdat WIJ ons geluk willen navolgen. Maar dit is de eerste keer dat ik ECHT verliefd ben op iemand. Op mijn man ben ik dit eigenlijk nooit zo geweest. Dat we veel schelen in leeftijd is voor mij een ‘knelpunt’ al weet ik dat het voor nu helemaal niets uitmaakt. Maar hoe moet dat later dan vraag ik me dan altijd af. Al kan ik natuurlijk ook eerder omrollen.
Nogmaals dat waar ik mee bezig ben is absoluut niet goed te praten. Met man heb ik er al vele gesprekken over gehad dat ik niets meer voel, maar deze steekt zijn kop in het zand. Wat is dit lastig.

Ik zou graag willen weten of er lezers zijn die ook iets zoals mij mee hebben gemaakt of in hun omgeving. Kritiek mag je geven maar ben ik niet mee geholpen.