Ik ben boos op je, omdat je er niet voor mij bent als ik je nodig heb.
Ik ben verdrietig als ik een mooi moment niet met je kan delen.
Ik wil niet meer verliefd zijn op je.
Elke keer als ik je weer heb ontmoet moet ik opnieuw het rouwproces in.
Je bent vrij maar niet vrij in je hoofd.
Ik ben gefrustreerd dat jij niet voor mij kan gaan.
Maar ik verlang zo naar jouw knuffel. Jouw armen om mij heen.
Maar de onduidelijkheid van nu maakt me gek. Ik wil niet met maar ook niet zonder je. Je houdt me gevangen en belemmert me.
Ik doe het allemaal zelf, dat weet ik wel.
Blijkbaar bestaat onvoorwaardelijke liefde. Maar ik ben er niet blij mee.