Hoe vreselijk verwarrend. Een partner hebben waar je niet meer voor voelt wat je zou moeten voelen in een liefdesrelatie. Tegelijkertijd smoorverliefd geworden zijn op iemand die vermoedelijk niet hetzelfde voelt voor jou. Mijn hart voelt gebroken, net hetgeen wat ik wou vermijden en mij voor probeerde te behoeden. Toch is het zo moeilijk de gedachte van ons los te laten. En tegelijkertijd alles los te laten wat ik met mijn partner heb opgebouwd. Ik weet dat ik hem nu even veel pijn doe als ik nu heb. En dat doet nog eens extra pijn. Ik voel mij zo eenzaam met mijn gedachten, ik kan dit nergens kwijt. Tranen vloeien terwijl ik dit schrijf.