Ik vind je leuk, ik heb je altijd al leuk gevonden. Je rook zo lekker vanmorgen. Ik geniet van ieder moment samen. Je zegt dat je me graag ziet, dat je respect hebt voor mij. Maar ik weet niet wat die woorden betekenen voor jou. Ik beantwoord ze niet, maar ik kus je zo graag. Mijn werk kan er onder lijden, ik kan ontslagen worden. Ik besef dat jij geen perfecte man bent, maar het voelt alsof je net wel datgene hebt wat ik nodig heb. Jij denkt van mij dat ik gemakkelijk ben, maar ik ben enkel gemakkelijk voor jou. Jij maakt iets los, jij doet iets met mij. Heel raar. Telkens denk ik, ik neem afstand maar dan kan ik het uiteindelijk niet laten. Zelfs al zie ik je vanaf nu nooit meer, ik zal je nooit kunnen vergeten. Het zal telkens als een gemiste kans voelen…