Beste lezers,

Ben heel erg bezorgd.
Ik heb de man van mijn leven ontmoet.Mijn metgezetl, mijn zonneschijn of zoals vele zeggen mijn soulmate.
Wij lijken 2 druppels waters op elkaar. Als dat gezond is, dat is weer punt 2. Het voelt als of wij op de zelfde virbratie zitten.

Wij zijn daarom direct in het huwelijsbootje gestapt en hebben direct besloten om aan twee kinderen te werken. DNA uiterst gewenst.

Nu we op honeymoon zijn erger ik mij aan zijn gedrag.
Ik twijfel absoluut niet aan de kwaliteit van zijn DNA. Ik ben er van overtuigd dat het kwalitatief van hoge en goede kwaliteit is. Hij twijfelt wat ervan deze match terecht moet komen. Ik neem het toen en nu nog steeds weg met een lach deze gedachte. Ook erger ik mij er aan dat hij tijdens zijn vakantie volledig met zijn hobby bezig is. Waren wij maar thuis gebleven en hadden wij samen achter het beeld kunnen staren.

Hoe kan ik hem wijzer maken om te genieten van de schoonheid van de omgeving en van mij( ons tijd samen) i.p.v. met zijn hobby. Tuurlijk geniet ik er ook van dat hij dat hij ook van zijn hobby geniet maar een beetje aandacht delen kan geen kwaad toch.