Dat ik spijt heb van dingen, die je beter niet had kunnen doen is een feit. Toch borrelt het gevoel die hunkert naar een bevestiging over naar die gevoelens. Zit ik
op een roze wolk? Fantaseer ik te veel? Na de zoveelste afwijzing van Peter ben ik verder gegaan. Heb iemand leren kennen die als strateeg bedoeld was om een
bevesting op mijn fantasie te krijgen. Helaas leverde het niet op wat ik wilde
namelijk hem. Inmiddels intimiteit beleefd maar toch voel ik mij leeg en niet
compleet. Als iemand diep in mijn hart kon kijken dan ben ik verdrietig omdat wat ik lief heb onbeantwoord zal blijven en niet is voorbestemd.