Ik ben verliefd.
Op een man die ik dagelijks zie, en spreek.
Alleen zakelijk spreek. Hij heeft een vriendin, misschien wel al een kind(eren)
En dat is het.

Ik weet dat hij me ook aantrekkelijk vindt. Maar dat is het.
Ik maak soms opmerkingen die zeker als flirt bedoeld zijn, maar

No respons.. ja het antwoord weet ik. Hij is bezet.
Ergste is, ik ben zelf ook bezet, maar bereid dit op te geven Als hij d man is van mijn leven, mij laat weten dat hij er altijd voor me is en me steunt en samen met me lacht.

Ik mis dit. Emotionele onderdrukking valt erg zwaar, en dan een goed uitziende man tegen komen die wel bezit wat je eigen kerel niet bezit?… pfff ik val hard. Met me hoofd tegen de grond.

Ik zeg het elke keer tegen mezelf, nu zakelijk blijven en 4x vd week lukt het maar die ene keer dan toch.. omdat ik het niet kan helpen en me hoofd volloopt.

Echt verliefd. En ik zit er minimaal nog 2jaar aan vast.

Ene kant wil ik er vanaf, andere kant voelt verliefd zijn z fijn.

Maar goed bezet he, en mensen durven nooit grote stappen te nemen. Bang voor het onbekende. En ja, zo ben ik ook.

En daarbij hij blijft zakelijk maar zijn ogen zeggen wat anders, ook als hij dichtbij me staat, maar dat kan ik ook zo interperteren, want hij is bezet. Krijg ook totaal geen hoogte van hem. Dat maakt de uitdaging des te groter. Opmerkingen lacht hij weg, ja ik weet het. Hij is bezet!!! Maar 1x, even een omhelsing ofzo, lijkt me zo prettig………..