Beste lezers,

Ben een jonge dane 50+ en in de bloei van mijn leven.
Toen ik jong en aantrekkelijker was, was ik jaren gelukkig met mijn. Voor het gemak noem ik hem Hum. Hum was mijn alles en samen kregen wij 3 prachtige kinderen. Helaaas kwam hij na een korstandig ziekbed om het leven. Toen leerde ik een lieve man kennen, hij was me alles en ik kwam niets te kort. Na een paar jaar kwam ook
hij na een lange ziekbed te overlijden. De liefde lachte mij weer toe en toen leerde ik een man kennen. Hij was niet perfect en ook niet de moeiste en was deels gehandicapt. We besloten samen te gaan wonen en waren ziels gelukkig. Tot dat het
noodlot aantrad. Ja hoor ook hij ging dood. In tussentijd had ik weer iemand leren
kennen wat blijkt ook die is ziek. De laatste jaren gaat het ook niet zo goed met mij. Het lijjt alsof ik gestraft ben maar God straft toch niet? Hmmmm ik vind het zo triest allemaal. Nu vraag ik mij af heb ik pech of is het toeval?