heb een vrij korte relatie gehad met een man wiens vrouw 2jr ervoor overleden was. hij woonde met zijn eigen dochter 15 en stiefdochter. hij had 14 jaar met zijn vriendin en haar dochter en eigen dochter samengewoond ( dus ze kregen wat toen haar dochter 2 was ongeveer)
het was vrij snel nadat we wat kregen al voor mij wat ingewikkeld ( heb nml zelf geen kinderen) dat hij niet om zijn eigen dochter thuis moest komen of zijn maar om zijn stiefdochter. ze belde steeds op het moment dat hij bij me was. hij vertelde dat sinds/door de dood van haar moeder ze heel veel angsten had en hij de moeder, zijn grote liefde had beloofd alles voor haar te doen, dat deed hij dus ook.
op een verjaardag bij familie van zijn overleden vriendin, zat zijn stiefdochter minstens anderhalf uur op zijn schoot.. een aantal mensen werden boos en vonden dat ik er wat aan moest doen, dat heb ik uiteindelijk op de terugweg gedaan omdat ik het niet meer voor me kon houden, had op het desbetreffende feest uiteindelijk behoorlijk gedronken en hem ook behoorlijk genegeerd. toen het hoge woord eruit was, werd hij emotioneel en vertelde dat hij het nooit zo had gezien dat het raar was of niet normaal dat een puberdochter zolang op zijn schoot zat en zich van geen kwaad bewust was. hij was wel blij dat ik eerlijk was maar teleurgesteld in de mensen verder die nooit wat gezegt hadden..
uiteindelijk zat ik een tijd later bij hem thuis en vertelde zijn stiefdochter, dat als haar vriendje vanavond weer snurkte ze weer bij hem kwam liggen. ik maakte daaruit op dat het vaker gebeurde, geen schaamte of wat, alsof het heel normaal was. ik confronteerde hem daarmee en hij vertelde ach nee joh dat is drie keer per jaar als ze haar moeder mist, zoals met de overlijdensdag of verjaardag e.d. en daarmee was het klaar… die dag was overigens niet n van die nare momenten.
een heel verhaal en ik heb geen idee wat ik er mee moet. ben ik nu gek!! hij wilde overigens ook toch maar plots geen relatie en vertelde dat hij me eigenlijk helemaal niks vond, ok dat kan natuurlijk. ik wil absoluut geen wraak nemen maar het zit me zo dwars.