Ok, het zit zo. Bijna 2 jaar geleden heb ik een stel nieuwe collega’s gekregen. Vooral vrouwen. E n van hun had ik een echte klik mee, ik kon er goed mee overweg. We begonnen veel te mailen met elkaar, te flirten naar elkaar op de gang, zelfs te appen. Probleem was alleen, we zijn allebei bezet. Ik heb net een huis gekocht, zij heeft een kind van 3 en was op dat moment zwanger. Ik voelde mij er ontzettend schuldig over.

Net voordat ze met zwangerschapsverlof ging, heb ik haar een brief gegeven waarbij, hoe stom ook, de beslissing voor ons beiden gemaakt heb om het af te kappen. Toen ik de brief aan haar gaf, het was 2 dagen voor valentijnsdag, werd ze helemaal rood en was ze zichtbaar gelukkig. Drie dagen later appte ze me, met de boodschap dat ze het gelezen heeft, per ongeluk bij haar zus in de auto. Het uiteindelijk verteld heeft aan haar vriend, met de mededeling dat het niet wederzijds is. We moesten het maar vergeten en lekker normaal tegen elkaar doen.

Vervolgens ging ze met zwangerschapsverlof en heb ik geprobeerd geen contact te hebben. Op een aantal keer na is dat ook gelukt. Ik ben nog steeds hopeloos verliefd op haar en voor mij is zij die ene persoon die je nooit gaat vergeten. Toen ze weer kwam werken ben ik apart met haar gaan zitten en gezegd dat het nog niet over is. Hier reageerde ze niet echt op. Nu neemt ze alsnog af en toe contact op en probeert ze op heel veel manieren mijn aandacht te vangen. Ze komt voor de sufste dingen naar mijn bureau, probeert zelfs zichzelf uit te nodigen bij andere collega’s, waar ik een hapje mee ging eten. Niet bij mij rechtstreeks maar bij een andere collega.

Ik heb sterk het idee dat ze noodgedwongen was om haar vriend de brief te laten zien omdat ze betrapt is en dat het gevoel wederzijds is, alleen ze begrijpelijk voor haar kinderen gekozen heeft. Wat denken jullie als je dit leest?