Je gevoelens zijn soms zo vertrouwd. Voor mij zo vertrouwd dat als ik keuzes maak, ik ze op basis van mijn gevoelens maak.
In de afgelopen jaren geleerd dat ik mijn ratio/verstand heel beter moet gebruiken bij het maken van keuzes.

Werd hierdoor wijzer toen ik smoorverliefd werd op een man.
Ik wist wel voor 85% zeker dat ik met mijn gevoelens er helemaal niet naast zat. Hij was heel erg geduldig en hield veel rekening met mij en mijn kroos. Gaf mij de ruimte om e.e.a te verwerken en op te ruimen. We hebben fijne gesprekken gevoerd en fysiek jip en janneke gesprekken gevoerd. Zelfs seksueel trok hij mij aan. Het voelde 100% vetrouwd. Hij kent mij als geen ander. Tot dat de aap uit de mouw kwam: ”ik vind je leuk maar ik heb mijn vrouw”

Een diepe zucht en tranen gelaten van verdriet.
Dit kan echt niet langer doorgaan ondanks het feilloos goed aanvoelt. Moet ruimte maken en hem verbannen uit mijn hersenen.
Een ere plek in mijn hart zal hij zeker krijgen want het is voor mij een bijzonder mens.

Ben tot inzicht gekomen om keuzes te maken met mijn verstand maar gevoelens nemen elke dag de overhand.

Hoe kan ik het beste keuzes maken? Met mijn gevoel of verstand?

Denkend hieraan weet ik 200% zeker dat ik hem deze week een paar keer intens gevoeld heb. En….. hij mij?