Hij, getrouwd, zei dat hij ongelukkig was. Ik was z’n zielsmaatje. Hij hield van me. Meerdere keren probeerde ik ermee te stoppen. Zei dat ook tegen hem: ik ben er klaar mee, dit doet me pijn. Je hebt een vrouw, ik stel niks voor. Maar hij kon me toch weer overtuigen bij hem terug te komen.
En toen kwam ze erachter. Hij loog en zei tegen haar dat ik achter hem aan zat. En o, hij was zo gelukkig met haar. Ja, ik weet het, ik zat ook hartstikke fout. Maar waarom zag ik niet eerder dat hij zo’n vuile klootzak is?