Zit met een groot probleem. Ik heb een longziekte (90% van de mensen die het hebben hebben die ziekte omdat ze roken de rest vanwege hele vieze lucht in werkplaatsen of zo) en ik heb gerookt al heel lang.
M’n vriend heeft ooit gerookt is gestopt toen zijn moeder stierf aan dezelfde ziekte als ik en zijn zussen beiden al op jonge leeftijd stierven aan longkanker. Een nichtje van hem heeft een transplant-long en ander nichtje is jaren geleden ook gestorven aan een longziekte.
Ik moet ook stoppen met roken en dat heb ik ook gedaan.

Hoewel… soms rook ik nog een sigaretje ik vind het al heel wat dat ik bijna niet meer rook en alleen nog stiekem bij mij thuis. Denk ook dat die laatste paar ook nog wel de deur uitkunnen maar soms MOET ik ff roken en durf voor geen prijs aan mijn vriend te vertellen dat ik daarom soms opeens naar huis moet als we samen toch maar een beetje zitten te hangen in zijn huis.

De werkelijkheid is dat ik dan zo snak naar een sigaret maar ik snap ook dat hij zo hamert op stoppen hij heeft gezien wat me te wachten staat als ik (net als zijn moeder) niet stop met roken.

Ben een paar maanden bijna gestopt en denk dat het snel over zal zijn maar na 30 jaar opeens stoppen valt echt niet mee. Hij heeft maar een paar jaar gerookt en is denk ik vergeten hoe moeilijk het is. Ben ook aangekomen een paar kilo en dan gaattie zo nadrukkelijk zeggen dat ik toch wel erg dun was nou ik voel me opeens of alles op z’n kop staat en denk dan LAAT ME FF BIJKOMEN JA en heb hem pas zelfs weggestuurd en gezegd een week geen kontakt te hebben hij schrok wel maar ik voel me zo schuldig over dat liegen. Zelf heb ik geen familie ik snap hoe hij denkt maar ik weet dat ik hem echt pijn doe als ik zeg dat ik niet in 1x kan stoppen geef me een half jaartje ok denk ik dan. Die paar peuken extra pff… maar die trieste blik als ik eerlijk zeg ok ik heb 1 peuk gerookt ik kan er zo slecht tegen.
Hoop er snel echt vanaf te zijn bedankt voor het lezen van mijn geheim.