25 jaar later grote liefde weer ontmoet ben in de war..

door | jul 6, 2019 | 0 Reacties

Nu 30 jaar geleden heb ik via internet mijn eerste en grote liefde weer gevonden. Hij is ook vrijgezel. Pas zijn we een dag uit geweest na een telefoongesprek van 9 uur, het was net of de tijd had stilgestaan.
Ook hebben we afgesproken om uit te gaan en ja hoor bam de bliksem sloeg weer in nog voor we een terras hadden gevonden stonden we al te zoenen en knuffelen.
Alles ging zo snel dat ik er bang van werd ik ben alleen naar huis gegaan en afgesproken voor het weekend daarop. Eenmaal thuis drong pas tot me door dat ik me ook heb zitten ergeren aan hem. Eigenlijk de reden waarom het uit is gegaan destijds..
Tot overmaat van ramp liet hij me ook fotoos zien van een leuke vrouw (had hij bij zich, foto’s op papier dus!!) en zei dat hij graag met haar een relatie begonnen was maar zij had er geen zin in.
Ik was op slag jaloers en vond het niet leuk dat hij dat vertelde. Voelde me nr.2 want als ze ja had gezegd hadden we daar vast niet gezeten.
Gebeld en gezegd dat ik bepaalde opmerkingen erg lomp vond (en wat precies) en dat ik het van de gekke vond dat hij die foto’s van haar liet zien n hij had commentaar op mijn uiterlijk.
Aan de andere kant was het ook wel erg leuk met hem. Daarom gebeld en gezegd dat ik spijt had van dat laatste boze gesprek van mij en gelukkig hij vergaf het me en zei dat we maar gewoon vrienden moesten blijven.
Nu zit ik echt te twijfelen ja of nee tegen hem zeggen dat ik echt veel meer voor hem voel dan alleen vrienden. Ik merkte die avond echt dat hij heel veel om me gaf en werkelijk ALLES van ‘vroeger’ nog wist.
Ook dingen die ik allang was vergeten. Heel lief!
Maar we zijn toen niet voor niets uit elkaar gegaan…
Is er iemand die me kan helpen ik twijfel of ik hem gewoon moet vertellen dat ik hem nog even leuk en even irritant vind als vroeger en kijken hoe het loopt. Of zou ik het al helemaal verpest hebben door boos op te bellen pffff ik weet het niet meer!
Het gekke is dat we allebei al een tijdje aan elkaar dachten. Ook stond ik vaak raar te kijken toen hij vertelde hoeveel verdriet hij heeft gehad toen ik bij hem weg ben gegaan destijds. Dat ik dacht huh dus hij hield toch wel echt van me..
Daar geloofde ik niks van destijds, zat niet lekker in mijn vel en voelde me letterlijk waardeloos.
Sorry voor het lange verhaal.

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Geheimen

Jarig

Boost