Een paar jaar geleden een lieve vrolijke vrouw ontmoet bij mij in de stad. Ze was door mijn hele familie geaccepteerd en mijn kinderen waren helemaal weg van haar. Echter heb ik het door mijn zeer complexe gedrag en mijn bindingsangst de relatie verpest. Ik liet haar bewust stikken op momenten toen ze behoefte had aan intimiteit. Wat ze niet besefte is dat ik het juist heerlijk vond om haar te zien lijden hoe ze naar mij verlangde. Opgeven moment heeft ze besloten om haar heil elders te zoeken, ze kon zich niet meer inhouden en is vreemdgegaan. Nu geniet ze een optimaal sex leven en is ze ook nog gelukkig getrouwd.

Het probleem is dat wij in de zelfde wijk wonen en het doet mij heel erg pijn haar trots te zien wandelen met haar getrouwde man. Toen ze het heel graag met mij wilde heb ik haar afgewezen. Ik loop voortdurend een blauwtje. Om mijn frustratie te uiten loop ik haar te saboteren en haar leven zuur te maken. Ik schaam mij dood dat ik haar heb laten gaan. Wat ben ik toch een oen geweest. Had ik maar beter mijn bril beter opgedaan. Ben te complex en met mij valt niet te leven volgens mijn exen. Maar er zal toch een vrouw moeten zijn die mij kan helpen deze blauwtje kan verhelpen? Sinds haar heb ik nooit meer zo’n gezellig en leuk iemand gevonden want ik ben ook nog behoorlijk kieskeurig. Misschien heb ik meerdere persoonlijkheden en een persoonlijkheidsstoornis waardoor ik me zo gedraag als een sadist die bang is blauwtjes te lopen. Herkent iemand dit die hierbij kan helpen?