Ik had een vriendin, we kenden elkaar al bijna 20 jaar. Toch begon ik me steeds vaker aan haar te ergeren en vroeg ik me stilletjes af of we niet uit uit elkaar aan het groeien waren. Hoe meer ik erover piekerde, hoe irritanter ik haar begon te vinden. Het leek wel of ze was blijven hangen in haar pubertijd en nooit echt volwassen was geworden, maar graag volwassen wilde zijn. Zo kon ze hysterisch reageren op een bij of wesp op een terras. Ook begon ik me te schamen voor haar gedrag in het openbaar. Ze kon uren wauwelen over niks en dan elk kwartier bevestigend zeggen dat ze het zo gezellig vond, terwijl ik me kapot verveelden. Ze liet mij vaak klusjes doen, omdat ze dat vanwege haar spasme zelf niet kon, maar steeds vaker kreeg ik het idee dat ze alles opspaarden voor als ik langskwam. Ze kon niet met me meepraten als ik over politieke keuzes en stemmen begon, ze las geen boeken en interesseerde zich niet voor het actualiteiten. Ze had een gedecideerd toontje als ze mij iets wilde uitleggen, alsof ik een kind was. Kon hysterisch lachen in het openbaar om iets waar niemand om kon lachen, waardoor iedereen naar ons keek en wilde alles volgens het plaatje van volwassenheid doen, maar was gewoon niet volwassen. Ze wist niet wat ironie of sarcasme was. Was bazig en kon niet nuanceren. Als ik opmerkte: anders gaan we gezellig warme chocomel drinken als het te koud wordt. Dan antwoordde ze prompt gedecideerd: ik kan ook cacao, melk en slagroom in huis halen. Dan was ik ge rriteerd, dat ze zo vastpinde op alles wat ik zei, terwijl ik alleen maar wat suggesties aandroeg en helemaal niets definitiefs wilde vastleggen. Als ik zei dat ik binnenkort wel even langskwam, kreeg ik gelijk datums en tijden in de sms en moest ik gelijk een afspraak maken, het voelde drammerig. Toen was ze jarig, maar ik kon onverwachts op die dag niet, ze dramde en dramde en dramde… En toen was ik het drammen zo zat dat ik haar geblokkeerd heb op alle wegen waarin je contact kunt krijgen. Toen kreeg ik rust over me heen. Geen late telefoontjes meer, geen gedram, geen gezeur en geen slap geouwehoer. Ik heb mijn vriendin in onze vriendschap na bijna jaar gedumpt en ik ben oprecht heel gelukkig daarmee! Ik ben blij van dat gedram af te zijn.