Een tijdje gelden bedrogen door mijn vrouw. Ze had een seksuele relatie van bijna 2 jaar met de buurman. Ik kan je vertellen dat je op het moment dat het uitkomt, je in een enorme rollercoaster zit van emoties.
Ze heeft met alles verteld, waar, wanneer, hoe, hoelang, kortom elk detail. Hier ben ik heel blij mee want het maakte mij gemakkelijker om haar na een tijdje te kunnen vergeven. Echter het vergeten gaat
verdomd moeilijk.
Ze heeft me wel gezegd dat ze het wel erg zou vinden, maar mij nooit zou verbieden om ook eens met een andere tussen de lakens te duiken. Klink een aanlokkelijk voorstel, maar zie dat niet echt zo zitten.
Nu zijn we ondertussen al een tijdje verder, en heb me zodanig bij de situatie neergelegd, dat ik het helemaal niet erg zou vinden moest ze nu nog eens seks hebben met iemand anders. Aan mijn libido scheelt niets, maar dat er mannen zijn die veel beter in bed zijn dan mij kan ik wel geloven. Dus als zij hierdoor eens lekker kan genieten, waarom niet? Sterker nog, hoe meer ik hier aan denk hoe vaker ik mij erop betrap dat ik hier zelfs opgewonden van word. Het idee haar te zien genieten met een andere man lijkt mij een ongelooflijke opwinding van gemende gevoelens.
Ik heb dit haar nooit durven vertellen. Wel heb ik eens gepolst of zij geen seksuele fantasie n heeft. Ze vertelde me dat ze ooit wel eens de fantasie heeft gehad het te doen met een andere vrouw, puur uit nieuwsgierigheid. Verder kreeg ik er niets uit.
Ik loop nu al een jaartje rond met die rondspokende gedachten waar ik niet van af geraak.
Hoe pak je in goednaam zoiets aan?