Een bijzonder verhaal van een unieke stressbestendige student op de theater-kunstacademie te Scharen.

Velen gingen mij voor……die zware dosis waarmee ze werden overladen. Alhoewel ik alleen ‘kan ‘niet communiceren en mij zelf als intellectueel analfabeet beschouw kan ik gelukkig wel in de spiegel kijken. Bewust van me zelf om wie ik ben. Jaloers als ze zijn willen ze je soms kapot maken.
Zelfs als de spiegel je niet wordt voor gehouden kan je de essentie van het verhaal of noem het maar project inclusief de rollen van de acteurs wel begrijpen. Waarom ik de nadruk leg op intellectueel analfabeet omdat ook al weet hij geen fatsoenlijke brieven te schrijven en te rekenen of niet eens een diploma bezit, bezit hij wel een behoorlijk inlevingsvermogen en verbindingskracht om vanaf dag 1 van het manuscript te begrijpen. Vermoeiend is het dan als je dan als als ”externe”een oordeel wilt vellen over een doodpaard. Als er ergens een plek is die als verrijking dient dan is het wel google.nl :-).

Ik zal mijn medestudente met deze informatie confronteren.
Alhoewel ik vraag mij af als dit geen impact kan hebben op zijn psychische gezondheid voornamelijk veroorzaakt in de theater.
Ik zal hier toch nog over nadenken als stille motivator. Ik hoop in ieder geval dat ik mag meedansen in de theater.

Vriendelijke groet,

De ondeugende Psychus.