Al langere tijd zit ik elke dag op het puntje van men stoel te denken dat ik graag wil scheiden van men vrouw. Ik durf niet. Omdat iedere relatie spanningen met zich meebrengt moet je beslissingen nemen. Telkens de beste in ieders geval.
Nu, punt 1 , mijn vrouw heeft geld genoeg maar is gehandicapt. Punt 2, ik heb geen enkele cent opzij staan en kom telkens over dat ik het voor haar geld doe. Punt 3, de alledaagse handelingen zijn voor mij niet meer haalbaar. Elk detail wat ik nog durf doen is niets waard in de ogen van men vrouw. Ik heb als jongeman ook wilde jaartjes gehad. Feesten, zuipen en weglopen van de realiteit. Dat is voorbij maar blijkbaar niet goed genoeg voor mijn vrouw. Haar jong leven is eigenlijk ontnomen geweest, lichamelijke achteruitgang wegens chronische ontstekingen en pijnen vanaf jonge leeftijd. Ik wil nog wel met haar verder maar zie dat helemaal niet meer zitten. Ik durf niet te beslissen. Zelfvertrouwen is nihil geworden.
In ben terug die jonge loser aan het worden…praten helpt niet, medicatie helpt niet, neen juist andersom, als ik nog maar 1 letter zeg en 1 middel inneem van anti-depressie is het ruzie dat ik weer maar eens van de realiteit wegloop… Dat ik weer maar eens de koppige, kinderlijke, niet-nadenkende lul uithang.
Ik durf niet te scheiden…mijn schuldgevoelens maken me kapot. Niets helpt…echt niets. Ik heb het geprobeerd. Als de tijd zo blijft verder tikken dan is tijd mijn vijand geworden en geen helende kracht. Dan wil ik stoppen met tikken.
Iemand nog zo een geheim? Het geheim er niet meer te willen zijn?
Ik durf geen kant meer uit… Ik kan zelfs geen enkele goeie raad nog analyseren om mezelf hier uit te halen. Ik durf dat gewoon niet meer… Hoe kan je nu in hemelsnaam jezelf nog bewijzen als iemand anders je ALTIJD bekritiseerd. Je stopt met je te bewijzen. Het stopt gewoon.
Dit is niet meer angst hebben, dit is pure psychische marteling. Jezelf willen bewijzen en weten dat je in een ander haar ogen faalt keer op keer. Ik kan het zelfs niet meer uitleggen…mijn woorden doen niets.
Hoe kan ik dan scheiden? Als ze je laten geloven dat je een kind bent en je het toch niet zal kunnen!