een tijd geleden kruiste hij mijn pad, hij werkte bij ons aan een project en we raakten in gesprek. we zochten elkaar op na een paar dagen en hij kwam veel bij mij kijken. We draaiden om elkaar heen, lieve en leuke opmerkingen naar elkaar toe en er groeide iets. Toen na een heel goed gesprek bleek dat wij zoveel gemen hadden kregen we gevoelens voor elkaar…ik wist op dat moment niet dat hij al een ander had.

hij vertelde mij als ik vrijgezel was had ik het wel geweten, mijn wereld zou in elkaar moeten storten want hij was bezet, maar dat gebeurde niet. we bleven praten en steeds meer werd duidelijk dat hij ook dezelfde gevoelens koesterde en dat hij al jaren in een sleur zit in zijn relatie.

ikzelf ben happily single. hij noemt me een goede vriendin, maar in zijn ogen lees ik meer. we willen allebei hetzelfde elkaar beminnen, maar willen allebei geen spijt. Ik heb zijn facebook bekeken, geen foto van zijn vrouw enkel van zijn kind. ik heb haar facebook bekeken, geen enkele foto van hem, enkel van haar kind.

als ik op haar facebook kijk, voel ik geen spijt als ik hem zou zoenen. als ik op zijn facebook kijk, ben ik verliefd…maar zie ik spijt van hem als hij mij zou zoenen.

ik wil hem niet kwijt en ook mijn gevoel niet, maar hij is nu eenmaal getrouwd…en ik ga geen huwelijk verpesten want zo ben ik niet. ik wacht tot bij hem de bom barst..of ga ik verder?

hij draagt mij op handen, en met mij 3 anderen. ik draag hem op handen, maar ik weet maar zoveel….