hallo, ik ben een jonge mama to be (22)
ik woon nu anderhalf jaar samen en ben nu 26 weken zwanger, onze relatie is nooit heel stabiel geweest veel ruzie’s in het begin maar na anderhalf jaar zat het eindelijk goed en zijn we samen gaan wonen.
toen ik ontdekte dat ik zwanger was, waren we heel blij en enthousiast we vonden het super leuk maar ook super spannend! de eerste 2 weken waren we weer tot over onze oren verliefd op elkaar, toen begon mijn man veel op stap te gaan, daar had ik in het begin geen problemen mee maar op een gegeven moment kwam hij pas de volgende dag rond 10 uur in de ochtend thuis en soms zelfs rond 1 uur, ik kreeg argwaan en had dit naar hem uitgesproken. zijn antwoord was hierop dat ik me geen zorgen hoefde te maken en dat ik en ons kindje het allerbelangrijkste in zijn leven zijn en dat die het niet kon maken om ook al alleen maar aan een andere vrouw te denken, ik geloofde hem niet 100% maar ik liet het er maar bij, nu 2 weken geleden had ik erg last van mijn keel, ik belde de huisarts om te vragen om medicatie voor wat ik wel en niet mag i.v.m mijn zwangerschap, de huisarts zei nou je hebt vorige week antibiotica gehad dus ik zou niets nemen, maar ik wist niets van die antibiotica dus de dokter had beloofd er op terug te komen en hij ging het uitzoeken, een week later werd mijn partner gebeld door onze huis arts en mijn partner vloog snel naar buiten en ik begreep er niets van, wel toen hij lang mij liep ving ik iets van het gesprek op en het ging over de antibiotica, na het gesprek met de dokter en mijn partner had ik hem gevraagd waarhet over ging, zijn antwoord was daarop dat het niets was, ik geloofde hem niet en eisde van hem om te vertellen waar het over ging of ik zal de huisarts gaan bellen, toen vertelde mijn partner dus dat hij gonnoroe had ( een soa) en hij durfde het niet aan mij te vertellen en had die pillen dus gewoon door mijn eten geprakt zonderdat ik er ook maar iets van af wist.
hij moet dus wel zijn vreemd gegaan! mijn partner ontkent het hij heeft geen idee hoe hij er aan komt, nou ik wel! het kan niet uit de lucht vallen!! ik weet dus ook niet wat ik moet doen, het heeft gelukkig geen gevolgen voor mijn ongeboren kindje. ik hou ontzettend veel van mijn vriend maar ik heb absoluut geen vertrouwen meer in hem en het feit dat hij vreemd gaat, en ook nog stiekem die pillen door mn eten doet zonder te weten wat voor gevolgen het heeft voor de baby, en ook nog dat oneidig liegen, als hij het nou zou toegeven dat hij is vreemd gegaan dan kan ik er denk ik nog over nadenken om het met zijn tweeen op te lossen, maar als die er niet eerlijk over is weet ik niet of er wel een toekomst is, en het feit dat we een kindje krijgen maakt de keus nog moeilijker, ik zit behoorlijk in 2strijd met me handen in mn haar.
en wat mij ook nog dwars zit wat als daar uit ook nog een kindje komt,, hij heeft het tenslotte onveilig gedaan anders zou hij die soa niet hebben en overdragen aan mij,, ik weet het even niet meer
stressmiep