ik ben een meisje van 21 jaar en ik ben volgende maand een jaar samen met mijn vriend.
nu hier mijn verhaal:
we hadden laatst een feestje en ik ging hier met mijn vriendinnen heen en mijn vriend met zijn vrienden. we hebben veel gedronken voodat we naar dit feestje gingen, en als ik eenmaal veel op heb besef ik niet dat ik even moet stoppen met de drank. al gauw was ik ladderzat en kwam ik mijn jeugdliefde tegen. ik was zo van de kaart dat ik niet meer wist wat ik deed. ik ben samen met hem weg gegaan van het feestje.. ik was zo van de wereld dat ik alleen nog maar een paar stukken herrinner. ik weet nog dat ik heftig met hem heb lopen zoenen en we zijn ook verder gegaan. nu is het zo dat mijn vriend deze jongen ook kent en deze jongen heeft(had) ook een vriendin die ik ken. eigenlijk kent iedereen deze jeugdliefde inclusief mijn mijn ouders en die kennen zijn ouders ook weer. al met al we zouden heel veel boze mensen op ons afkrijgen als dit uitkomt. ik heb hem de dag erna gesproken en ik heb hem gesmst dat dit echt niet uit mag komen dat ik zelfs mijn beste vriendin dit niet vertel omdat iedereen toch wel lult. hij stuurde terug: komt helemaal goed, denk er precies zo over.
maar alsnog stress ik erover dat hij dit misschien toch heeft verteld aan een vriend ofzo.. ik weet uit ervaring dat een geheim uiteindelijk toch wel doorverteld word vroeg of laat. hoe erg je diegene ook vertrouwd, die gene heeft ook altijd wel iemand die hij blindelings vertrouwd. daarom hoop ik zo dat alleen hij en ik dit weten. ik wil hem hier eigenlijk niet over spreken omdat ik het vuur niet wil aanwakkeren ik wil gewoon dat dit alles word vergeten en dat hier nooit meer over word gesproken. want sinds dit is gebeurd voel ik me afschuwelijk en ik kan er met niemand overpraten. ik heb erg last van mijn geweten en ik ben het liefst eerlijk en open tegen iedereen waar van ik houd. ik ben zo gek op mijn vriend en ik wil een relatie op basis op vertrouwen en dat heb ik nu verpest. ik ben bang dat ik hier niet mee kan leren leven en ik altijd met dit kutgevoel moet leren leven. vertellen is geen optie want dan kan ik denk ik net zo goed verhuizen en dan gaat het gegarandeerd uit. want vreemdgaanis bij hem een not done.