Eindelijk was ik na 7 jaar van mijn ex verlost..heerlijk voelde dat, eindelijk tijd voor mezelf. Ik was ontzettend onzeker over mezelf en ben dat nog steeds wel en was er zeker van dat er geen enkele man interesse in me had…tot H contact met me zocht.. Ik kende hem via het werk en vond hem erg aantrekkelijk, maar had er nooit iets anders achter gezocht, zeker niet dat zo iemand als hij interesse in mij zou hebben! Na een verhit gesprek hebben we nummers uitgewisseld en begon het allemaal.. De smsjes werden steeds persoonlijker en uiteindelijk hebben we in een hotel afgesproken..nu zou je denken wat is hier erg aan…hij is getrouwd en dit wist ik..Ik dacht dat het na die keer wel over zou zijn maar het contact bleef. We hadden een seks relatie, niets moest, alles mocht. Maar we zagen elkaar steeds vaker en begonnen elkaar steeds leuker te vinden. En nu is het ergste gebeurd wat ik me voor kon stellen, we zijn ondertussen 2,5 jaar verder en een paar maanden geleden is hun kindje geboren…ja ze zijn ondertussen nog zwanger geraakt ook. Hij zegt voor mij te willen kiezen maar kan het niet vanwege de kleine, maar ik weet hoe vaker ik het zeg, hoe na ever het klinkt…heb gelezen dat 80% van de minnaaressen denkt dat de man voor hen kiest en uiteindelijk blijkt dit maar 1.5 % te zijn…pfff. Nu wil ik er graag een punt achter zetten maar kan het niet, ik hou gewoon zo veel van hem, maar wil ook verder met een eigen leven, of dit nu met of zonder hem is…dit trek ik zo geen jaar meer…