Mijn geheim….of wat er nog van over is.
Al 4 jaar lang werk ik samen met een vrouwelijke collega. Zij, nu 24 jaar en net klaar met haar opleiding, waarin ik haar begeleide. Ik ben 28 jaar, bijna 3 jaar getrouwd en samen met deze vrouw voor 12 jaar. Al een hele lange tijd voelde ik mij enorm aangetrokken tot haar, maar kon dat niet toelaten omdat ik getrouwd was en zij daarbij ook nog eens mijn te begeleiden student was. Over en weer waren wij enorm met elkaar aan het flirten en werd het door beiden eigenlijk niet onder stoelen of banken geschoven hoe wij over elkaar dachten. 3 jaar lang werkten wij iedere dag samen, in lastige situaties en emotionele gebeurtenissen. Wij zaten de hele dag samen in een auto en bespraken van alles met elkaar…we kregen buiten de aantrekkingskracht tot elkaar ook een hele sterke band met elkaar.
Zij was tussentijds vrijgezel en dan weer bezet, losbandig noemt met dat. Ik heb het mijzelf nooit toegelaten gevoelens voor haar te krijgen, maar vorig jaar is dit toch gebeurd. Juist op het moment dat zij een serieuze verliefdheid kreeg voor een andere collega van mijn ploeg. Nu zijn zij al een jaar samen en is de aantrekkingskracht tussen ons eigenlijk alleen maar meer en meer geworden. Het flirten, alles! En hij heeft daar veel moeite mee, ik soms ook!
Afgelopen weekend was daar een zijn verjaardagsfeest. Een groot feest in een oude schuur, wij als ploeg waren er ook en uiteraard was zij daar dus ook. De hele avond waren wij samen, praten, flirten en meer. Zij vroeg mij point blanc,…..waar denk je nu aan….waarop ik antwoordde ”dat wil je niet weten”. Ze vertelde mij dat ze het wel graag wilde weten, omdat zij waarschijnlijk hetzelfde dacht… Ik vertelde haar dat ik haar ga missen, aangezien zij na haar opleiding naar een andere werklocatie geplaatst zal gaan worden en alle spanning die in mij zit zou willen ontladen voordat het te laat is……zij dacht hetzelfde vertelde zij mij.
Diep in de nacht bleef haar vriend achter om op te ruimen en maakte zij ruzie met hem over het feit dat zij door mij naar huis gebracht wilde worden. Ik bracht haar naar huis, het huis van haar schoonouders, want hij zou daar ook heen gaan na het feest. Ze zij ”ik geef je drie zoenen en stap uit ok”. Bang voor hetgeen zij het liefste zou willen doen, maar ook weer niet, omdat het niet kon en niet mocht! Ze stapte uit en moest huilen. Ik pakte haar hand en ze kwam terug in de auto. Een uur lang hebben we gesproken, waarbij zij haar hele gevoel en hart liet spreken. Haar hart vertelde mij dat ze heel erg in de war is. Als ik bij haar ben is ze onzeker en als ik niet bij haar ben dan denkt ze echt heel erg veel aan mij, ze droomt over mij, denkt na over welke kleding ze aan zal doen naar het werk, het fijn vind om bij mij in de buurt te zijn, het jammer vind als ik niet werk als zij er wel is, wacht dat ik de kleedkamer uit kom en komt dan ook, zodat we samen naar de auto lopen en het feest deze avond niet leuk zou hebben gevonden als ik niet was gekomen…..kortom ze vertelde mij zonder het toe te geven dat ze verliefd op mij was. Haar gevoel was zo emotioneel, zo echt, zo lief en zo gemeend dat ik mijzelf ook liet gaan. Terwijl wij elkaars handen vast hielden en met de vingers elkaar in de handpalm streelden vertelde zij mij dat ze het enorm fijn vond om mij aan te kunnen raken. Ik vertelde haar mijn gevoelens en gedachten die eigenlijk gelijk zijn aan die van haar. Ik kleed mij leuk voor haar, denk aan haar, droom van haar enz……
Maar het kan niet. Ik ben getrouw, zij is met iemand anders en buiten al dit moois wat er is tussen ons weten wij dat we ook zo veel verschillen waardoor een relatie ook niet makkelijk zal zijn. Houd dit ons tegen om echt eerlijk te zijn en te doen wat we willen……zij kijkt met hem naar koophuizen en begaat mogelijk een grote fout! Ik blijf bij iemand met wie ik getrouwd ben, terwijl ik verliefd ben op een ander….
Mijn vrouw voelt het, weet het, en weet niet of ze nog langer met mij samen kan zijn. Ze is sterker geworden en kan alleen verder vertelde zij mij! En als ik er over na denk, dan weet ik dat het beter is als we uit elkaar gaan, maar weet ook dat ik niet snel een vrouw zal vinden die zoveel voor mij over heeft als zij!
Ik voel mij echt een LUL maar verschuil mij achter het feit dat dit gevoel voor haar zo moet zijn en ik daar geen invloed op heb……….