Ik vraag me eigen toch echt af wat ik allemaal fout doe.
Ze krijgt alles, mijn liefde is enorm voor haar en ik wil niet dat ze me verlaat.
toch is ze al een enorme tijd verliefd op een ander, waarom is ze daar niet eerlijk over geweest.
Als we liggen te vrijen heb ik soms het idee dat ze het in gedachten dan niet met mij doet.
Wanneer ik haar vraag of die andere nog steeds in haar hart zit dan zegt ze dat dat niet zo is. Maar toch weet ik gewoon dat het anders is.
Hoe kan ik dit aanpakken ik wil het weten, wil heel graag weten waar ik aan toe ben. Is het echt zo moeilijk om eerlijk te zijn?
Het is een meid waar ik voor wil gaan maar soms vraag ik me af of dit geen weggegooide moeite is. Ze zegt dat ik het einde ben maar waarom ben je dan tot op de dag van vandaag gek op die kerel.
Het ene moment wil ik haar eruit trappen en het andere moment weer niet ik wordt gek van dit gebeuren. Maak een keuze meer vraag ik je niet.
Maar als ze dan werkelijk voor mij gaat wie zegt me dan dat het morgen weer niet gebeurt dat ze gek op een ander is.

Misschien moet ik echt voor mezelf gaan kiezen en me niet gek laten maken.