Ik weet niet waarom, en ik pieker er me suf over maar blijkbaar ben ik geen vriendschap waard.
Ik had jarenlang een hartsvriendin, maar die reageerde erg lauw op de geboorte van mijn oudste kindje en deed zelfs geen enkele moeite om te komen kijken, daar waar dat bij anderen geen enkel probleem was —exit vriendschap.
En nu weeeeeer.Mail al jarenlang trouw.Vervolgens word mijn verjaardag vergeten, en mag ik honderduizend keer de valse belofte aanhoren dat ik alsnog een pakje zal krijgen—– nope, word niet ingelost…evenmin als de belofte van het zelfgemaakte dekentje voor m’n kindje,aantal jaar geleden.
Ik ben het zoooooooooooooooo zat allemaal.Oke,dan ben ik maar dom en lelijk, ik weet zelf wel beter, maar waarom zijn mensen zo, telt alleen hun eigen belang??? Ik zie geen toegevoegde waarde meer in vriendschappen, real life of mail… je trouw word A L T I J D beloond met een schop in je gezicht. Zeg dan meteen dat iemand niks waard is maar wat KOOP je voor mooie praatjes dat je zo een trouwe vriendin bent en dat ze je missen en andere goedkope rotsjit??? Uiteindelijk zit je toch altijd alleen…