Nog steeds ben ik verliefd op dezelfde hulpverlener.Ik kan hem niet loslaten.Ik heb hem nog steeds nodig.Zelf moet hij me loslaten en dat doet hij soms ook.Er zijn tijden dat ik hem wekenlang niet spreek.Maar de laatste tijd spreken we elkaar vaker.Voel me dan ook vaak wat beter.Hij luistert altijd goed en ik weet dat ik voor heel veel dingen bij hem terecht kan.Ik weet niet of het wel goed is,wat ik voor hem voel.En vraag me ook wel eens af of dit over gaat.Want ik heb niet het idee,dat hij op mij is.