het klinkt alsof ik niet gelukkig ben.
ik hou ziels veel van hem en wil hem ookniet kwijt, maar sommige dingen blijft hij doen zoals dingen bepalen en zeggen wat ik moet doen.als ik dan weiger word hij boos en dat kan erg uit de hand lopen! ik wil ook mijn eigen dingen kunnen beslissen en doen maar dat word vaak afgekeurd want dan ben ik dom in zijn ogen en moet het op zijn manier.
ik doe eigenlijk nu alles met 3x nadenken ”zou hij het wel goed vinden als ik zo doe? word hij niet boos ? of moet ik toch maar overleggen? dat zijn zinnen die vaak door mijn hoofd gaan. nu vraag ik eigenlijk alles aan hem en gaat onze relatie super..we wonen al een tijdje samen en hebben een hoop ellende samen meegemaakt maar we zijn er ook weer uitgekomen. ik geloof ook heilig dat we hier ook weer uit zullen komen. we hebben alleen elke keer 1 discusse ik wil al een tijdje een kind van hem maar hij absoluut niet, ik weet niet hoe ik hier mee om moet gaan, ik hoop dat er een nog een dag komt dat hij ja zegt..want hij wil dolgraag met me trouwen dan laat hij wekelijks vallen maar voor mij betekend dat weinig ja het is maar een papiertje, zo’n klein wonder dat is belangrijk voor mij iets wat ons verbind van ons eigen vlees en bloed, maar meneer ziet dat niet zo. ik weet niet of onze relatie zo goed is. de liefde die ik voel is heel sterk maar weet niet of ik mijn kinderwens moet laten vallen voor hem, en ook dat alles op zijn manier moet daar erger ik me steeds meer aan. er moet duidelijk gepraat worden maar dat probeer ik elke keer maar hij stapt dan snel over naar een ander onderwerp.
ik vraag me af of er meer mensen zijn met dit probleem, en hoe ik er het beste mee om moet gaan.
wat moet ik doen????

liefs joke