ik ben verslaafd aan jou. hoe is het ooit zover gekomen? de dag dat je binnenkwam was het raak. je bent voor mij de ware dat durf ik hier wel toe te geven. soms vind ik het jammer dat ik getrouwd ben en jij een vriendin hebt die je echt niet kwijt wil. maar van de andere kant, ik voel dit alleen. jij ziet me denk ik als collega waar je heel erg goed mee op kunt schieten. zei je maar wat je van me vind en hoe je mij ziet. als ik het vraag draai je eromheen. ik kan je niet loslaten en ik moet steeds denken aan het moment dat ik je niet meer zal zien. en dan besef ik dat ik nu moet genieten van de tijd die we samen nog door kunnen brengen. het is zo verkeerd maar je bent echt mijn zielsverwant. haha.. raar woord maar ik voel het echt zo. en ik dacht het lucht op om dit op papier te zetten. maar van de andere kant maakt het me alleen maar meer bewust van het feit dat ik dit voor je voel.