Omdat ik vooral de laatste paar weken hoor dat ik “harteloos” ben begin ik er maar over te schrijven omdat ik het echt kwijt wil. Mensen vertellen me steeds dat ik gevoelloos en ongeïnteresseerd overkom, mijn vriendinnen Boeie het ze niet zo maar als mensen aan hun vragen “waarom is zij zo koud” dan geven ze altijd als antwoord “zo is ze gewoon” dat doet me pijn want ik zie mezelf helemaal niet zo. Ik voel juist heel veel emoties. Ik weet ze alleen niet te tonen vooral verdriet niet, ‘blijdschap wel hoor’ ik had bijv laatst een jongen waarmee ik afsprak die ik ontmoet had op een feest en we hadden echt een klik en hij wilde een relatie met mij maar ik ging dus vreemd omdat hij te dichtbij kwam, hij vroeg aan mijn vriendinnen waarom ik zo harteloos ben. Het boeit me ook nooit wanneer iemand zich kut voelt ik doe altijd wel alsof het me wat uitmaakt maar dan meen ik het niet. Bijv als Mn moeder huilt denk ik “Ugh stop gwn met zielig doen”.Ook gun ik mijn vrienden altijd minder dan dat ik mezelf gun en dat is egoïstisch. Heel veel dingen raken mij maar dat durf ik niet te laten zien omdat ik bang ben dat mensen het expres gaan doen. Ik mag ook bijna niemand. Ik raak heeeel snel jaloers maar ik zeg altijd dat ik nooit jaloers wordt en dat diegene mag doen wat die wilt. Ik spreek met veel jongens af om Mn tijd te doden terwijl ik van sommige weet dat ze verliefd op me zijn.. dus eigenl ijk speel ik met hun gevoelens. Ik weet gewoon niet hoe het komt dat ik mensen niets gun ik vind het echt een verschrikkelijk trekje van me, ik hoop dat het weggaat want ik ben ook nog maar 15. Herkent iemand zich hierin of heeft iemand advies dan hoor ik het graag