In mijn schoonfamilie kwam jarenlang incest tussen een zus en een broer voor. De zus was de initiatiefneemster van de incest.�De broer�werkte echter volledig mee�en verzette zich niet. Zij benaderde�ook regelmatig�haar�andere broer incestueus. Deze weigerde echter�seks te hebben met zijn zus.
Mijn probleem is, dat de zus en de�broer die de incest weigerde me beiden als vertrouweling voor hun geheim hebben genomen. Beiden heb ik moeten beloven om het tegen niemand�te vertellen. Dus ze weten�niet, dat ik twee keer�als vertrouweling van hetzelfde geheim fungeer.
Het gedeelte van het�geheim dat de zus me vertelde over haar seksuele benaderingspogingen ten opzichte van haar�broer die niet meewerkte, klopte precies met het verhaal dat deze broer me vertelde.�Zij heeft dus de waarheid over dit gedeelte van het geheim gesproken.
De incest is gestopt en er is een geweldige ruzie ontstaan tussen de zus met haar twee broers en tussen de twee broers onderling. De�broer die de incest weigerde vertelde me het volgende. Hij kreeg in de gaten, dat zijn broer wel op het incest verzoek van zijn zus inging en was daarover woedend. Hij betrapte hen toen ze samen naakt in bed lagen te vrijen. Zij dachten, dat er niemand�thuis was.
Beiden hebben me hun verhaal op een zeer emotionele wijze verteld.�Mijn schoonzus schaamde zich om�het geheim in ��n keer te vertellen. Ze heeft het me in een aantal gedeelten huilend meegedeeld.
De rol als vertrouwling in deze zaak is me boven het hoofd gegroeid. Geen opleiding heb ik gevolgd voor psycholoog / psychiater / seksuoloog. Hun geheim�belast me psychisch zeer. Mijn vrouw heb ik het geheim verteld, maar deze heeft geen gewillig oor. Ze wil niets over de incest problematiek van haar zus en haar twee broers�horen!
Is aan je gevraagd om hulp te verlenen?
Of was het (slechts) de bedoeling om jou het verhaal te vertellen, om je in vertrouwen te nemen?
Heb je verwachtingen geduid?