Het is de eerste keer dat mij zoiets overkomt.
Ik ben een alleenstaande vrouw (33j) en heb een soort open relatie. Onlangs heb ik iemand leren kennen, die normaal gezien niet mijn type is. Hij heeft een vrienden en twee kindjes. Toch voelde ik me onzettend aangetrokken tot hem. We hebben ene keer seks gehad.Ik vond hem zo teder en heerlijk, toch was hij niet beter dan mijn partner in bed.
Hij heeft heel weinig tijd voor mij. We hebben allebei verschillende verwachtingen. Omdat hij weinig seks heeft zijn vriendin, wilt hij met mij seks hebben wanneer hij wat tijd vrij kan maken tijdens de werkuren.Soms geeft hij het gevoel dat we een relatie hebben, soms doet hij te afstandelijk.
Eerlijk gezegd is hij mijn prins op het witte paard niet. Ik zou nooit een echte relatie willen hebben met hem. Dan nog…
Ondanks alle tegenstrijdige gevoelens en gedachten, mis ik hem enorm en denk ik constant aan hem. Sindsdien heb ik geen zin meer in mijn partner en ik wil geen seks meer met hem. Als ik toch seks heb met mijn partner, dan fantaseer ik over hem.
Ik heb paar dagen geleden een bericht gestuurd om helemaal geen contact meer te hebben, zodat ik hem uit mijn hoofd kan zetten. Uit het oog, uit het hart, dacht ik.
Na 2 dagen is er nog steeds geen antwoord op gegeven.Het voelt zo wanhopig.