Ik ga vreemd met mijn 25 jaar oudere collega.
Ik voelde al maanden een intense spanning tussen ons, die steeds heviger werd. Op een dag zoende hij mij, ik schrok maar het voelde lekker en spannend.
We zijn nu ondertussen 8 maanden verder en het voelt nog steeds spannend en fijn. We spreken stiekem af en hebben sex met elkaar.
Niemand weet hiervan en dat willen we ook zo houden.
Mijn gevoelens worden alleen steeds heviger en anders naar hem toe. Ik wil steeds bij hem zijn en denk constant aan hem. Steeds kijk ik op mijn telefoon wanneer hij het laatst online is geweest. Dit voelt fout en moeilijk. Hij is getrouwd en ik heb al 15 jaar een relatie. Zijn kind is bijna even oud als mij.
Ik ben nooit eerder vreemd gegaan en zag dit altijd als iets gigantisch verkeerds. Maar nu ik er zelf bewust mee bezig ben, vraag ik mezelf af wat mij bezield. Mijn relatie is al jaren niet meer spannend en de verliefdheid is er ook ver in te zoeken. Mijn vriend probeert mij al jaren onder zijn duim te houden, mijn kleding is te bloot, hij wil niet dat ik met vriendinnen afspreek, hij wil dat ik mij aanpas aan zijn geloof etc. en door deze ‘affaire’ realiseer ik mij steeds meer wat ik mis en wat ik NIET wil. Ik weet niet meer wat ik wel wil en wat ik nu moet doen. Ik zou heel graag een kind willen. We hebben net een koophuis gekocht. Ik ging er altijd vanuit dat mijn vriend de ‘ware’ was. Maar kan dit nog steeds? Na alles wat er nu is gebeurd? Ik ben in de war.
Zo te horen wordt het niets meer met je vriend, ik ben al oud en veel levenservaring, dat huis hadden jullie niet moeten kopen, vertrek bij hem en begin een andere relatie.