Mijn leven is misschien al half voorbij, en ik heb nog nooit sexueel (en emotioneel) een band met iemand kunnen opbouwen. Die ene keer dat ik wel met een ik dacht speciaal iemand iets begon, was het snel gedaan, en ik heb ook geen hoogtepunt beleefd.
Ik ben nu al zoveel jaren eenzaam, zwaar gefrusteerd, down, angstig, fobisch en dwangmatig. Onderdrukken van vanalles heeft daartoe geleid. Enkel de liefde kan me redden van een troosteloos bestaan. Maar aangezien de meeste vrouwen me niet bevallen (te volwassen of oud, te dik, en veelal ook te veel zelfvertrouwen, te veel sex gehad en daardoor “besmet”, niet slim genoeg (de meesten) en daardoor niet in staat op het hoogste niveau te communiceren en redeneren, …
Ik weet gewoon niet hoe het aan te pakken, wegens zelf zo veel gebreken en kwetsbaar. Ik vraag me af of er iemand is die dit begrijpt, en daarover kan meepraten. Kan een praatmaatje gebruiken, maar ben bang voor websiteafspraakjes: te grote kans op teleurstelling, en – kan het ook niet helpen de vrouwen die mij aanklikken zien er vaak niet uit. Ook al om dat ik er nog vrij jong uitzie, en ik eigenlijk pas bij iemand van 10 tot 15 jaar jonger. Maar die zijn niet op zoek naar mij. 🙁 Ik vrees voor de totale malaise eens mijn ouders dood zijn. En elk jaar dat voorbij gaat slinken mijn kansen om ooit gelukkig te zijn.