Ben onlangs verzocht om deel te nemen aan een psychiatrisch onderzoek in het kader van een gezonde en duurzame samenleving.
De opzet was interessant en begon met de reis van het slimme ombewuste. Vervolgens werd er een toets gedaan op diverse psychiatrische niveau’s en werd specifiek gegeken naar afkomst, gedrag, contactgroei( vertrouwen), houding, geheugen en het ik besef. Tja mooi wat moet je als je last heb van avasie en dyslexi en dyscalculi. Het was een uitdaging van een jaar en vervolgens werd ik bekroond tot de verstrooide professor. Alhoewel ik best van een uitdaging hou vraag ik mij toch af waar halen ze het lef vandaan om mij uit te dagen.

Is het ergens gezond voor?
Mijn inziens is de hele samenleving geflipt.
Je kan herstellen door wat voor een andere te betekenen. Dat heelt pas harten. Weg met al die stront onderzoeken terwijl de gemiddelde mens geen haar beter is.

Wat een onderdrukte prestatie!