Mijn vriendin en ik zijn al 25 jaar samen en delen vele leuke momenten. We hebben lekker losjes geleefd en hielden van dansen en feestjes.. maar zijn inmiddels leuke ruimdenkende ouders (volgens anderen) Het gaat ons goed in alle opzichten. Althans als je ons sexleven niet meetelt want dat is verloren gegaan. Alle pogingen voor herstel waren tot dusver kansloos. Mijlenver lijken we uit elkaar te zijn gegroeid en zelfs ik, pure optimist van aard, kan me niet voorstellen dat onze wensen ooit nog verenigbaar worden.
Accepteren of breken ..of zie ik de toevallig recente ontmoeting met die vrouw die uiteindelijk gelijke wensen blijkt te hebben, als een kans om verder te komen en moet ik dit alleen onderzoeken?