Afgelopen week hadden we een schoolreisje naar een pretpark, was mee als hulp moeder. Als we bij een pretpark staan zie ik een jongen aankomen rennen, hij loopt rustiger bij onze groep en gaat tussen onze kinderen staan. Als ik hem aanspreek wie hij is zie ik een man en vrouw aankomen rennen, ze roepen een naam. De jongen kijkt mij aan met tranen in zijn ogen en laat een blauwe plek zien op zijn onderarm, zachtjes smeekt hij mij hem te helpen. Ik kijk of de andere volwassen van onze groep zich er niet mee gaan bemoeien. De man en vrouw komen steeds dichterbij, ik lach naar de jongen en knik ja. Hem laat ik meelopen met onze groep als we weer gaan lopen. Zijn ouders kijken rond en blijven zijn naam roepen, de vader is duidelijk kwaad en vloekt alle woorden die in de wereld te vinden zijn. Snel laat ik hem zijn jas uit doen, mijn petje van de school doe ik hem zijn hoofd. Gelukkig dat de juffen, meesters, andere hulpouders en kinderen niets ervan hebben meegekregen.

Als we een tijd gelopen hebben gaan we zitten voor een patatje en drinken, de jongen laat ik ook gewoon mee eten en tussen de kinderen zitten. Niemand van mijn groep lijkt nog niets te merken, als ik naar de jongen kijk denk ik na wat eigenlijk aan het doen ben. Een kind ontvoeren en weghouden van zijn ouders, wat als het niet gaat om kindermishandeling.

Een halfuur gaat voorbij, zenuwen gieren door mijn lijf. Er wordt omgeroepen om uit te kijken naar de jongen, met omschrijving van zijn kleren en uiterlijk. Ook zie ik park medewerkers driftig heen en weer lopen. Als we gaan lopen geef ik de jongen een andere jongens jas, zijn jas gooi ik in onze bolderkar bij de andere jassen. De jongen van wie de jas lijkt hem niet te missen, of zal denken wie de jongen is in zijn jas.

Een anderhalf uur later wordt nog steeds gezocht naar de jongen, inmiddels is de politie gearriveerd en die helpt mee zoeken. Dan als de jongen met een aantal van onze kinderen in een attractie zit kan ik niet meer zwijgen.
Ik loop naar een agent en vertel hem alleen dat ik een jongen zag in onze groep die huilde en over zijn rechter onderarm wreef. Omdat ik dacht dat hij een van de kinderen was vroeg ik hem wat er gebeurd was. Hij zal gevallen zijn.

Als de kinderen terug komen van de attractie wordt de jongen meteen vastgehouden door de politie. Ik knik ja dat het de goede is, na het petje te hebben ingeleverd loopt hij met de agenten mee.

Mijn praten was dit keer wel opgevallen door een andere volwassen van onze groep, ik vertel hun het verhaal wat ik ook vertelde aan de agent. Zij geloven mij.

Voel mij slecht dat ik gelogen heb tegen de politie en hun, ook dat ik de jongen niet beter heb geholpen.

Wat zal van hem terecht komen?