Al sinds mijn pubertijd krijg ik veel aandacht van vrouwen. Dat komt voornamelijk door mijn postuur, 1,95 lang, 95 kilo en al zeg ik het zelf, redelijk sportief gebouwd. Qua uiterlijk heb ik op genetisch gebied gewoon geboft.

Desondanks heb ik nog nooit geneukt en woon ik nog steeds alleen.
De reden? Mijn pik, als je hem zo al kunt noemen.
Ik heb namelijk wat in medische termen een micropenis heet; slap 3,5 cm en stijf 5 cm met een omtrek van bijna 6,5 cm. Domweg te klein om te kunnen penetreren; mijn duimen zijn groter.
Natuurlijk heb ik alle begrip voor de verbazing en teleurstelling van de vrouwen als ze zien dat mijn p.. totaal niet in verhouding staat tot mijn lijf, maar toch….
Het is me te vaak gebeurd dat de reactie niet bepaald stimulerend was om niet te zeggen onverdraaglijk.
Variërend van “Wat is dat?” tot onbedaarlijke lachbuien. Sommigen vonden het zelfs nodig hun ervaring in bredere kring te delen, waardoor ik op de meest vreemde momenten uit totaal onverwachte hoeken geconfronteerd werd met mijn tekortkoming.
Nu mijd ik het contact met vrouwen die mij vriendelijk bejegenen of waarvan ik vermoed dat zij “meer willen” dan een leuk gesprek. Op een paar goede vrienden na leid ik een redelijk teruggetrokken bestaan.