ik had een jaar een relatie met een jongen,en toen maakte hij het uit,
maar we bleven toch samen,ik heb hem bijna al mijn geheimen verteld
en het ging nog een paar keer uit,maar allemaal door hem,hij zegt wel dat het mijn beslissing was,maar ik deed gewoon wat ik dacht dat hij wou-hij wilde al die tijd wel sex,terwijl hij weinig voelde voor mij-nu hebben we besloten vrienden te blijven en elkaar een tijd niet te zien,maar ik denk gewoon dat dat niet gaat lukken,ik ben eigenlijk heel boos op hem,ikwil hem haten en verder gaan met mijn leven,maar om een of andere reden lukt me dat niet.
als het aangebleven was,en hij voelde net zoveel voormij als andersom dan was ik echt heel ver met hem gegaan.Ik wil als ik een relatie heb dat iemand 100procent mij leuk vind en niet 80 procent of dat ik tweede keus ben,en dat is de reden dat ik baal.Ik voel me gewoon tweede keus.
waarom overkomt mij dat altijd dat als ik iemand echt leuk vind en vertrouw,die mij nooit leuk genoeg vind