Ongeveer 4 jaar geleden kreeg ik een korte relatie met haar, ze was spontaan, lief en helemaal mijn ding. Door onze jonge leeftijd was de relatie snel voorbij. Zo hebben we een tijdje amper met elkaar gesproken totdat we weer een keer gezoend hadden op een feest. Die dronken zoen/vrij partijen zijn altijd doorgegaan tot dat ze een vriend kreeg. Ze heeft nu al 1,5 jaar met haar vriend, een hele aardige jongen waar ik goed mee kan opschieten.
Hun relatie heeft een keer een pauze gehad van een paar maanden, waarschijnlijk omdat we na een paar flessen wijn weer oud contact hebben gehad. Dit heeft zij echter nooit aan haar vriend verteld. We zijn gewoon vrienden en zien elkaar meerdere malen per week als het meezit. Elke dag wordt het pijnlijker om haar met hem te zien. We kunnen het ontzettend goed met elkaar vinden. Vaak als we samen een jointje roken hebben we uren lange gesprekken over hoe we samen de wereld kunnen verbeteren. Nuchter is de klik er uiteraard ook, we hebben vaak oogcontact wat iets langer blijft hangen dan normaal, als we elkaar knuffelen houden we elkaar net een seconde langer vast dan normaal en we whatsappen vaak met elkaar.
Ben ik een monster als ik hun relatie stuk laat lopen? Vaak denk ik er over na hoe gelukkig ik zou zijn als ze naast me zou slapen, ik fantaseer over hoe we later samen een huisje zouden kunnen hebben. Ik ken haar veel langer dan haar vriend, ik heb ook veel met haar meegemaakt, ik kan niet niets doen, ik moet gaan voor wat ik voel, maar het gaat ten kosten van haar relatie.
Liefde maakt me ego stisch, aan de andere kant laat ik mijzelf soms helemaal links liggen als het ten goede van haar is. Ik ben zeer benieuwd hoe dit proces gaat verlopen.