mijn vriendin heeft fybromialchie en heeft een bipolaire stoornis en borderline.
ze is de hele dag maar met haar telefoon in de weer, facebook etc en gaat vaak boodschappen doen staat heel lang te beppen met buren. Gaat om de haverklap langs bij de syrische onderburen waar ze soms uren blijft hangen, mee gaat boodschappen doen bij een islamitische slager of winkel, ziekenhuis bezoek of naar hun vrienden. Ze doet een middagdutje vanwege haar ziekte en ’s avonds valt ze naast me op de bank in slaap.
Ze heeft een erg wisselvallig humeur, kan soms gek worden van angst, ongelooflijk blij en vrolijk worden, is grenzeloos in haar gedrag, heeft vele verslavingen, suiker, kopen en is erg ongedurig/rusteloos.

Ik krijg alleen aandacht als ik die duidelijk vraag. Eigenlijk luisterd ze alleen maar als we ruzie hebben. Ze hoort me over het algemeen wel maar luisteren….

Ik voel me enorm eenzaam, ik zou zo graag meer aandacht van haar willen hebben.

Ik ben drie keer gescheiden. De eerste keer bleek het dat we heel jong waren en helemaal niet bij elkaar pasten. Ze was behoorlijk depressief. Vrouw nummer twee was nymphomane loog over alles en was er agressief en mijn laaste vrouw was een borderliner met een verleden van selfmutulaie etc.

Mijn keuze van vrouwen is zo slecht! Wat moet ik in hemelsnaam doe ben de vijftig net gepasseerd