Soms door emoties overmand,weet ik niet goed wie/wat ik ben.Leef ik in het hier en nu of dwaal ik te veel af naar mijn verleden.Heb ik onverwerkte emoties of juist niet.Soms ben ik aan het zoeken in mijn verleden maar zie ik niet veel meer dan een blur,met soms flitsen van herkenning maar te kort om vast te houden en het te kunnen relativeren of een plek te geven.Op dit soort momenten voel ik verdriet en de tranen komen en gaan,waar komt dit verdriet vandaan.Wat ik weet is dat het leven een komen en gaan is van emoties,maar dat moet je dan wel een plek geven en dat is wat ik nog niet kan en ik zou dat zo graag een plekje willen geven.
Johanna