STRESS
Ik ben bijna 27 en ik snack naar vrijheid. Ik zit in een huwelijk met een kind waar ik niet gelukkig in ben. Het benauwd mij en deprimeert mij diep van binnen, maar bijna niemand weet dit. Soms wil ik liever dood dan leven met mijn man. Daarnaast heb ik al een tijdje een affaire met iemand(S), hij maakt mij zo gelukkig, hij begrijpt mij, we kunnen samen lachen en huilen, hij luistert echt naar me en geeft echt goede tips en geeft rust in mijn hart. Als ik hem niet zie of spreek, word ik gek en zit ik de hele dag naar zijn foto te kijken of hyves.Ik hou van hem en hij ook van mij, al heeft hij het maar 1 keer gezegd, hij durft namelijk zijn gevoelens niet helemaal te laten gaan, hij zegt want dan wil ik je helemaal voor mij zelf, maar je man zit dan in de weg. We dromen weleens van een miljoen winnen en dan met z’n vieren (mijn zoontje en zijn dochtertje) er van door te gaan. Hij heeft een hele andere nationaliteit en religie, maar toch matchen wij echt goed. het staat ons niet in de weg, terwijl mijn man en ik dezelfde religie hebben staat dit bij ons wel in de weg.
S. en ik hebben zelfs de liefde bedreven, en dat was hemels, elke keer weer. eerste zoen van hem, was alsof het mijn eerste zoen is en als we vrijen is het net of het voor ons beide de eerste keer is.
Ik wil uit dit huwelijk en hoewel ik een sterke vrouw ben durf ik elke keer niet weg te gaan. Waarom niet zou je denken, maar ik wil mijn mama niet pijn doen,ik kom uit een cultuur waar scheiden nog steeds niet kan, tenzij je echt fysiek mishandeld word maar dat is bij mij niet het geval. soms denk ik moet het uitlokken dan bij mijn man, dat zou het wel een stuk makkelijker maken. Ik had de scheiding al via mediator aan gevraagd, maar we zitten midden in een verhuizing en na een gesprek met mijn broer heb ik besloten om toch maar mee te verhuizen, ik kan niet meerdere problemen aan denk ik. Maar diep van binnen weet ik dat wij vroeg of laat uit elkaar kan, ik stel het uit. Naast dat wij zo veel verschillen, hou ik niet meer van hem. Ik word echt gek, want ik wil graag bij S. zijn en ben bang dat hij niet eeuwig op mij kan wachten. trouwens is S. niet de oorzaak van situatie met mij huwelijk. Mijn huwelijk is nooit goed geweest en met S. (die ik trouwens van werk en de sportschool ken) kon ik hierover goed praten. Hij kwam net uit een zelfde situatie. S. laat mij de leuke kanten van de wereld zien.
Hoe moet ik dit aanpakken? Of heb jij ook een verhaal die hierop lijkt en hoe heb jij dat aangepakt?Of wie kan er een paar duizend euro missen om mij en S. te sponsoren hahaha. grapje.