Vandaag zeg ik niets
Vandaag schrijf ik niets
Ben boos!!!! Boos op mijzelf en op jouw!!!

Wanneer die aandacht wilt weet ze mij te vinden. Toen ik er voor haar was tot in de late uurtjes zag ze mij niet zitten omdat haar narcistische ex haar hart gestolen
had. Na 30 jaar moest ze de ruimte krijgen om tw onderzoeken en te ontdekken , kwam ze van een koude kermis thuis. Want wat ooit zo mooi, onschuldig, lief en oprecht was leek verandert in een “monster die niets verdraagd en alles persoonlijk opvat en terugkaats”, sommige mooie elementen waren in tact gebleven en er was wat disbalans want je mist in de een kan je gelukkig vinden innde ander. Is het karakter? Is het depressie of trauma ? of het aard van het beest of materieel geobsedeerd?
Hoe hoog en diep de liefde ook zat was er nu klaar mee ondanks je bereid was alles te geven. Wie weet waar men voor behoed wordt!

Tot dat ik jouw weer tegen kwam de oprechte liefde was er maar het was complex en kreeg (n)ooit diepgang. Het was (n)ooit een optie om eerst Nederlands te leren en beheersen, wellicht nam angst en de omstandigheden toch de overhand. De angst voor TBS, jeugdliefde, grote liefde en ware liefde. Wellicht is de liefde niet voorbestemd want sommige zelfcomplexen weten de complexen wel uit te zoeken. Wie weet waarvoor men wordt bespaard dus kies voor zelfliefde.

In mijn fantasie leven ze voort tot mijn huwelijksboot geneukt worden door een N….R.

Mooie herinneringen leven voort.