Al 33 jaar getrouwd, jongens. Maar al een aantal jaren voel ik dat ik geen zin meer in deze relatie heb, al hou ik wel van haar. Ik ben een enorme vrijheidsliefhebber, ze ging ook vaak alleen met onze kinderen op vakantie, en dan was ik een paar weken alleen thuis. En dan genoot ik, ik leefde helemaal op, was minder depressief. Afgelopen week is ook terug gekomen van vakantie; ik heb me zo goed gevoeld, en nu is ze weer terug met de (oudere) kinderen en ik voel me zo enorm geleefd in huis. Heb sowieso al jaren chronische depressie maar begin me af te vragen waar dat werkelijk vandaan komt.
Ik was zo blij, zo vrij, kon alles doen en laten wat ik wilde, en nu voel ik me gevangen! Ze heeft wel vaker gezegd dat als ik wilde gaan, zij mij niet in de weg zou staan, maar verdriet zou ze er wel van hebben.
Ja, wat moet ik toch? Ik ben de 50 gepasseerd, ik wil zo niet nog jaren leven. We hebben geen sex met elkaar, maar er is wel genegenheid tussen ons. We praten niet veel over belangrijke dingen, maar doen een beetje ons eigen ding, we werken allebei. Maar ondernemen niet veel samen..
Ik weet het niet, heb het er enorm moeilijk mee, vooral v.w.b. onze kinderen, die inmiddels al de 20 gepasseerd zijn..